خاطره| گریه شهید چمران برای کودک میانه جاده
چهارشنبه, ۱۲ آذر ۱۳۹۹ ساعت ۱۶:۴۰
نوید شاهد _ دوست دوران کودکی و هم کلاسی مدرسه شهید چمران، درباره او می گوید: "می‌دیدم که بچه‌ای کنار جاده نشسته و دارد گریه می‌کند. ماشین را نگه می داشت...." ادامه این خاطره از شهید «مصطفی چمران» را در پایگاه خبری نوید شاهد تهران بزرگ بخوانید.
به گزارش خبرنگار نوید شاهد تهران بزرگ، "شهید مصطفی چمران"، دهم مهر ماه 1311 در تهران دیده به جهان گشود. دکتر چمران، فیزیک‌دان، سیاستمدار و از فرماندهان ایران در جنگ تحمیلی و بنیان‌گذار ستاد جنگ‌های نامنظم در جریان دفاع مقدس بود.
وی در دانشگاه تهران، تحصیلات خود را در رشته الکترومکانیک به پایان برد. سپس برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و درجه دکتری در فیزیک پلاسما را کسب کرد. شهید چمران در ۳۱ خرداد ماه ۱۳۶۰ در مسیر دهلاویه به سوسنگرد بر اثر اصابت ترکش خمپاره به پشت سرش در ۴۹ سالگی به شهادت رسید. پایگاه خبری نوید شاهد تهران بزرگ، در ادامه چند خاطره کوتاه از زبان هم کلاسی دوران مدرسه شهیدچمران را برای علاقه مندان منتشر می‌کند.
دوست و همراه شهید مصطفی چمران روایت می‌کند:
«مدیر دبستان با خودش فکر کرد و به این نتیجه رسید که حیف است مصطفی در آن جا بماند. خواستش و به او گفت برود، مدرسه البرز و با دکتر مجتهدی نامی، که مدیر آن جاست صحبت کند.
البرز دبیرستان خوبی بود، ولی شهریه می‌گرفت. دکتر چند سوال از مصطفی پرسید. بعد یک ورقه داد که مسئله را حل کند. هنوز مصطفی جواب ها را کامل ننوشته بود که دکتر گفت: «پسر جان تو قبولی. شهریه هم لازم نیست بدهی.»
***
چند بار اتفاق افتاده بود که کنار جاده، وقتی از این ده به ده دیگر می‌رفتیم، می‌دیدم که بچه‌ای کنار جاده نشسته و دارد گریه می‌کند. ماشین را نگه می داشت، پیاده می شد و می‌رفت، بچه را بغل می کرد.
صورتش را با دستمال پاک می‌کرد و او را می بوسید. بعد همراه بچه شروع می‌کرد به گریه کردن. ده دقیقه، یک ربع، شاید هم بیش تر.
منبع: کتاب مصطفی چمران؛ نگاهی به زندگی و زمانه شهید دکتر چمران
انتهای پیام/
نظر شما
